ویروس پاپیلومای انسانی (HPV ) که عضوی از خانواده پاپیلوماویروس‌ها است، یک ویروس DNA دو رشته‌ای است و باعث ایجاد اثرات سیتوپاتیک (تخریب سلولی) در اپیتلیوم می‌شود. عفونت مخاط تناسلی معمولاً به‌صورت مزمن، چند کانونی و گاهی بدون علائم بالینی است. بیش از ۳۰ تا ۴۰ نوع از ویروس HPV از طریق تماس جنسی منتقل شده و ناحیه تناسلی را آلوده می‌کنند.

تشخیص آزمایشگاهی HPV

برخلاف بسیاری از ویروس‌ها، HPV را نمی‌توان در محیط آزمایشگاهی کشت داد . بنابراین، روش‌های معمولی مانند میکروسکوپ الکترونی و کشت سلولی برای تشخیص این ویروس مناسب نیستند. مهم‌ترین روش‌های تشخیص HPV شامل موارد زیر هستند:

  1. کولپوسکوپی و تست اسید استیک
  2. نمونه‌برداری (بیوپسی)
  3. آزمایش DNA (PCR، هیبریداسیون سادرن بلات، هیبریداسیون درجا)
  4. آزمایش پاپ‌اسمیر (Pap Smear)

۱. کولپوسکوپی و تست اسید استیک

کولپوسکوپی بررسی دهانه رحم، واژن و گاهی فرج (ناحیه تناسلی خارجی) با استفاده از یک میکروسکوپ کم‌قدرت (کولپوسکوپ) است. پس از استفاده از محلول اسید استیک، ضایعات غیرطبیعی شناسایی شده و نمونه‌برداری انجام می‌شود.
ویژگی‌های کلیدی کولپوسکوپی: میزان سفیدی ضایعات بعد از کاربرد اسید استیک، الگوی موزاییکی یا سطح نامنظم ضایعات، شدت و پیشرفت ضایعات

تست اسید استیک چگونه انجام می‌شود؟

یک پد گاز آغشته به ۳-۵٪ اسید استیک روی ضایعات مشکوک قرار داده می‌شود (در ناحیه تناسلی یا مقعدی). زگیل‌های تناسلی و ضایعات نئوپلاستیک رنگ سفید می‌گیرند. نتیجه مثبت ممکن است به دلایل دیگری مانند کاندیدیاز، پسوریازیس و اپیتلیوم در حال بهبود نیز مشاهده شود.

تشخیش HPV

۲. نمونه‌برداری (بیوپسی)

اگر در کولپوسکوپی ضایعات غیرطبیعی دیده شود، نمونه‌برداری انجام می‌شود. بیوپسی برای تشخیص درجات مختلف دیسپلازی(دیسپلازی خفیف، متوسط، یا شدید) و سرطان(سرطان دهانه رحم) ضروری است.

۳. تکنیک‌های DNA برای تشخیص HPV

روش‌های اولیه شامل هیبریداسیون مستقیم (مانند دات بلات و سادرن بلات) بودند که به دلیل زمان‌بر بودن، حساسیت پایین و نیاز به مقدار زیادی DNA به مرور جایگزین شدند. روش‌های پیشرفته‌تر:

  • Hybrid Capture 2 (HC2): مورد تأیید FDA، تشخیص انواع کم‌خطر (LR) و پرخطر (HR) ویروس HPV، به راحتی انجام شده و نتایج قابل‌تکرار دارد
  • واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR): افزایش میلیونی نسخه‌های DNA ویروسی در نمونه، یک مولکول DNA می‌تواند طی ۳۰ سیکل میلیاردها برابر تکثیر شود
  • کاربردهای تست PCR: غربالگری اولیه HPV همراه با تست پاپ‌اسمیر، تست مستقل در زنان بالای ۳۰ سال

۴. تست پاپ‌اسمیر (Pap Smear)

یک روش غربالگری جهت تشخیص ضایعات پیش‌سرطانی و سرطانی دهانه رحم است. علاوه بر ضایعات سرطانی، عفونت‌های ویروسی مانند HPV، زگیل تناسلی و هرپس نیز قابل شناسایی هستند.
روند انجام تست پاپ‌ اسمیر: برداشت سلول‌ها از ناحیه اتصال سنگفرشی-ستونی (SCJ)؛ پخش کردن نمونه روی لام و تثبیت با الکل ۹۵٪ یا اسپری تثبیت‌کننده، رنگ‌آمیزی و ارسال برای بررسی آسیب‌شناسی

✅ دستورالعمل جدید ACOG برای تست پاپ‌اسمیر:

  • ۲۱ تا ۳۰ سال: یک بار هر ۲ سال
  • بالای ۳۰ سال: در صورت داشتن ۳ تست منفی متوالی، هر ۳ سال
  • زنانی با عوامل خطر مانند HIV، سرکوب ایمنی، قرار گرفتن در معرض DES، یا سابقه CIN 2-3 به غربالگری مکرر نیاز دارند.

همزمانی عفونت HPV و HIV

نئوپلازی داخل اپیتلیالی (IEN) در بیماران HIV مثبت رایج‌تر است. هیچ نشانه بالینی قطعی برای تشخیص IEN وجود ندارد. بیوپسی و تعیین ژنوتیپ HPV برای بیماران HIV مثبت الزامی است.

کلام آخر

تشخیص دقیق HPV برای پیشگیری از ضایعات پیش‌سرطانی و سرطان دهانه رحم حیاتی است. تست‌های غربالگری مانند پاپ‌اسمیر و DNA روش‌های اصلی تشخیص این ویروس هستند. درمان HPV بستگی به نوع ضایعه و عوامل خطر بیمار دارد. افزایش آگاهی، غربالگری زودهنگام و پیشگیری بهترین راهکارها برای کاهش خطر سرطان دهانه رحم در زنان هستند.

منبع: pmc.ncbi.nlm.nih

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *