کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ایجاد می‌شود. این عفونت قابل درمان است، اما علائم آن اغلب نامحسوس هستند. دریافت درمان برای کلامیدیا در سریع‌ترین زمان ممکن بسیار مهم است. درمان اصولا با تجویز آنتی بیوتیک انجام می شود و بیمار باید چند روز این آنتی بیوتیک ها را مصرف کند تا باکتری از بین برود. اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی شده و به اندام‌های تولیدمثلی آسیب دائمی وارد کند.
چه کسانی در معرض ابتلا به کلامیدیا هستند؟
هر فردی که از نظر جنسی فعال باشد، می‌تواند به کلامیدیا مبتلا شود. این باکتری از طریق ترشحات واژن و مایع منی منتقل می‌شود. به همین دلیل، هر فردی که رابطه جنسی داشته باشد، ممکن است به این عفونت دچار شده و شریک جنسی خود را نیز آلوده کند. اگر فردی باردار باشد و به کلامیدیا مبتلا شود، می‌تواند این عفونت را به نوزاد خود منتقل کند.
کلامیدیا چقدر شایع است؟
کلامیدیا شایع‌ترین عفونت مقاربتی ناشی از باکتری است. هر ساله حدود ۱.۵ میلیون مورد ابتلا به کلامیدیا گزارش می‌شود. احتمالاً تعداد واقعی عفونت‌ها بیشتر است، زیرا بسیاری از افراد علائمی ندارند و این موارد گزارش نمی‌شوند. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا هستند شامل:
- نوجوانان و جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله: بیش از نیمی از موارد تشخیص داده‌شده در ایالات متحده در این گروه سنی رخ می‌دهد و میزان ابتلا در زنان بیشتر است.
- مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند (MSM): میزان شیوع کلامیدیا در این گروه نسبت به مردانی که با زنان رابطه دارند، بیشتر است.
کلامیدیا چگونه منتقل می‌شود؟
کلامیدیا از طریق تماس جنسی و زمانی که ترشحات واژنی یا مایع منی آلوده به باکتری از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود، گسترش می‌یابد. این انتقال می‌تواند از طریق انواع مختلفی از رابطه جنسی رخ دهد، از جمله:
- رابطه جنسی: باکتری از آلت تناسلی یک فرد به واژن شریک جنسی او یا بالعکس منتقل می‌شود.
- رابطه مقعدی: باکتری از آلت تناسلی به مقعد یا بالعکس منتقل می‌شود.
- رابطه دهانی: باکتری از دهان یک فرد به آلت تناسلی، واژن یا مقعد شریک جنسی او منتقل می‌شود.
- استفاده از اسباب‌بازی‌های جنسی: باکتری می‌تواند از طریق اسباب‌بازی‌های جنسی به دهان، آلت تناسلی، واژن یا مقعد فرد دیگر منتقل شود.
- لمس ناحیه تناسلی یا مقعد: در موارد نادر، اگر ترشحات آلوده با چشم تماس پیدا کند، ممکن است باعث عفونت چشمی به نام ورم ملتحمه (چشم صورتی) شود.
علائم کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا اغلب “عفونت خاموش” نامیده می‌شود، زیرا ۵۰ تا ۷۰ درصد از افراد آلوده، بدون توجه به جنسیتشان، هیچ علائمی ندارند. اگر فردی علائم را تجربه کند، این علائم ممکن است بر اساس جنسیت او متفاوت باشند.
علائم کلامیدیا در زنان:
- ترشحات سفید، زرد یا خاکستری از واژن که ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشد.
- احساس نیاز مکرر به ادرار
- سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
- خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
- درد در ناحیه تحتانی شکم
علائم کلامیدیا در مردان:
- ترشحات شفاف و آبکی از آلت تناسلی
- سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
سایر علائم کلامیدیا در بدن:
- مقعد: درد، ناراحتی، خونریزی یا ترشحات مخاطی
- گلو: گلودرد (البته معمولاً علائمی در گلو ایجاد نمی‌شود)
- چشم‌ها: قرمزی، درد و ترشحات (در صورت تماس باکتری با چشم)
چگونه کلامیدیا تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص کلامیدیا، رایج‌ترین آزمایش، آزمایش تقویت اسید نوکلئیک (NAAT) است. در این آزمایش، پزشک با استفاده از سواب از دهانه رحم یا واژن نمونه‌گیری کرده یا یک نمونه ادرار جمع‌آوری می‌کند. سپس نمونه به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا وجود باکتری بررسی شود.
چه کسانی باید آزمایش کلامیدیا بدهند؟
- افراد زیر ۲۵ سال که از نظر جنسی فعال هستند.
- زنان باردار.
- افرادی که شریک جنسی جدید دارند یا چندین شریک جنسی دارند.
- افرادی که قبلاً به کلامیدیا مبتلا بوده‌اند.
چگونه کلامیدیا درمان می‌شود؟
کلامیدیا با مصرف آنتی‌بیوتیک در عرض یک تا دو هفته درمان می‌شود. اما قطع مصرف دارو پیش از تکمیل دوره توصیه نمی‌شود. برای اطمینان از بهبودی کامل، حتماً درمان را کامل کنید.
آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا
برای درمان کلامیدیا از آنتی بیوتیک هایی مانند آزیترومایسین و داکسی سایکلین استفاده می شود که اثر بسیار خوبی برای این بیماری دارند. آزیترومایسین به صورت یک دوز یک گرمی اصولا تجویز می شود و داکسی سایکلین نیز باید در یک دوره ۱۰ روزه مصرف شود تا اثر کند. البته کلا بهتر است که برای درمان با پزشک مشورت کنید و هر آنتی بیوتیکی که پزشک دستور داد استفاده کنید.
عوارض احتمالی کلامیدیا
اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی زیر شود:
- 🔴 بیماری التهابی لگن (PID): عفونتی که رحم و لوله‌های فالوپ را درگیر کرده و در موارد شدید نیاز به بستری دارد. این عفونت می‌تواند باعث آسیب دائمی به دستگاه تناسلی و نازایی شود.
- 🔴 عفونت بیضه‌ها: می‌تواند باعث التهاب اپیدیدیم (لوله کنار بیضه‌ها)، درد شدید، تب و تورم کیسه بیضه شود.
- 🔴 عفونت پروستات: در موارد نادر، باکتری‌های کلامیدیا می‌توانند به غده پروستات سرایت کنند و باعث تب، لرز، درد در هنگام ادرار و درد در ناحیه کمر شوند.
- 🔴 عفونت نوزادان: مادران مبتلا می‌توانند این بیماری را در هنگام زایمان به نوزاد خود منتقل کنند که ممکن است منجر به ذات‌الریه یا عفونت چشمی شود.
- 🔴 بارداری خارج از رحم: عفونت کلامیدیا خطر بارداری خارج از رحم را افزایش می‌دهد، که می‌تواند عوارض خطرناکی مانند پارگی لوله‌های فالوپ ایجاد کند.
- 🔴 ناباروری: در زنان، کلامیدیا ممکن است باعث انسداد و آسیب دائمی به لوله‌های فالوپ شود که می‌تواند منجر به ناباروری شود.
- 🔴 آرتریت واکنشی: افرادی که به کلامیدیا مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتریت واکنشی (سندرم رایتر) قرار دارند. این بیماری روی مفاصل، چشم‌ها و مجرای ادراری تأثیر می‌گذارد.
چگونه از کلامیدیا پیشگیری کنیم؟
- ✔ استفاده از کاندوم: استفاده صحیح از کاندوم‌های لاتکس مردانه یا پلی‌یورتان زنانه در هر رابطه جنسی، خطر ابتلا به کلامیدیا را کاهش می‌دهد، اما به طور کامل از آن جلوگیری نمی‌کند.
- ✔ داشتن شریک جنسی ثابت: داشتن یک شریک جنسی که از نظر عفونت‌های مقاربتی سالم است، خطر ابتلا را کاهش می‌دهد.
- ✔ آزمایش‌های منظم: اگر از نظر جنسی فعال هستید، مخصوصاً اگر چندین شریک جنسی دارید، با پزشک خود درباره تعداد دفعات غربالگری برای بیماری‌های مقاربتی مشورت کنید.
- ✔ مصرف داروی پیشگیری برای افراد در معرض خطر بالا: افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند، مانند مردانی که با مردان دیگر رابطه دارند یا زنان ترنس‌جندر، می‌توانند پس از رابطه جنسی، داروی داکسی‌سایکلین مصرف کنند تا خطر ابتلا کاهش یابد. این دارو باید ظرف ۳ روز پس از رابطه جنسی مصرف شود. البته بهتر است در این زمینه با پزشک صحبت کنید.
آیا بدون داشتن رابطه جنسی هم می‌توان به کلامیدیا مبتلا شد؟
بله. رابطه جنسی تنها راه ابتلا به کلامیدیا نیست. برای مثال، استفاده مشترک از اسباب‌بازی های جنسی با فردی که به این عفونت مبتلا است نیز می‌تواند باعث انتقال آن شود.
آیا کلامیدیا خود به خود از بین می‌رود؟
خیر. منتظر نمانید که کلامیدیا خودبه‌خود از بین برود. اگر درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. بنابراین، در صورت مشکوک بودن به عفونت، فورا به پزشک مراجعه کنید.
کلام آخر
کلامیدیا یک عفونت رایج است که بسیاری از افراد بدون اینکه متوجه شوند، به آن مبتلا هستند. این بیماری به راحتی درمان می‌شود، اما اگر نادیده گرفته شود، می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند. استفاده از کاندوم، کاهش تعداد شرکای جنسی و آزمایش‌های منظم، بهترین راه‌های جلوگیری از این بیماری هستند. اگر هرگونه علائمی دارید یا شریک جنسی شما مبتلا شده است، بدون تأخیر به پزشک مراجعه کنید.
منابع: mayoclinic، clevelandclinic
