پریود، قاعدگی، عادت ماهانه، رگل، دشتان، حیض همه این اسامی برای زنان این سرزمین یادآور دوره ای است که هر ماه تکرار میشود و نشان سلامتی است ولی تا حد ممکن باید پنهان شود و کسی نباید در مورد آن بداند. مخصوصا مردهای اطرافمان.
افسانه ها و باورهای غلطی در مورد این موضوع وجود دارد که همواره مورد بحث بوده اند. پریود همواره و در همه جوامع با انگ اجتماعی همراه بوده. این ننگ باعث تشدید برخی باورها در مورد قاعدگی شده در حدی که با اینکه یک ویژگی بدن است بحث در این مورد شرم آور است. گذاشتن نوار بهداشتی در پلاستیک سیاه، استرس دیدن لکه خون روی لباس، نماز خواندن جلوی برادران و پدر در خانواده های مذهبی همه نشانی از این انگ اجتماعی است.
تاریخچه پریود
شرایط حالا اما برای ما خیلی بهتر است. در گذشته مادران ما شرایط بسیار بدتری داشتند. وقتی تاریخ رو ورق می‌زنیم می‌تونیم تاریخ رسیدگی به پریود رو به چند قسمت تقسیم کنیم یکی از قسمت‌ها میشه پیش از تاریخ یا از زمان غارنشینی به بعد. شاید خیلی از ما به این موضوع توجه نکرده بودیم که چقدر اون زمان می‌تونسته برای زنان سخت بوده باشه. اولین نکته‌ای که باید بهش توجه بشه اینه که میزان اطلاعاتی که در مورد پریود در طول تاریخ وجود داره بسیار کمه. به خاطر اینکه احتمالاً اون زمان‌ها همین شرم باعث می‌شده خانم‌ها در مورد این موضوعات صحبت نکنند و همینطور اینکه تاریخ رو مردان نوشتند و اصولاً در مورد این موضوعات صحبتی نکردند. اما همون اطلاعات کمی هم که داریم خیلی می‌تونن جالب باشند.
پریود پیش از تاریخ
به عنوان مثال میشه گفت توی عصر حجر یعنی حدود ۳۰ هزار تا ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح اتفاقات گوناگونی افتاده. تاریخ نگاران باور دارند که سن شروع دوره‌های پریود اون زمان خیلی کمتر بوده و اصولاً دخترها بین سن ۷ تا ۱۳ سالگی پریود می‌شدند و خانم‌ها توی دهه ۳۰ سالگی یائسه می‌شدند و دیگه دوره فرزندآوری تموم می‌شده. در کل زنان در گذشته کمتر پریود می‌شدند چون بیشتر مواقع باردار بودند و یا اینکه در سنین پایین فوت می‌شدند و حتی گاهی به یائسگی نمی‌رسیدند. بیشتر زنها مخصوصا در خانواده های فقیر دچار سوء تغذیه و کمبود وزن بودند و همین مشکل باعث میشد که میزان و تعداد خون‌ریزی‌ها کاهش پیدا کند.
مورخان اعتقاد دارند که در دوران مصر باستان از تامپون استفاده می‌شده. اون‌ها پنبه‌ای رو رول می‌کردند که از جنس پاپیروس و نرم بوده و اون رو به عنوان تامپون استفاده می‌کردند و چون که ارزان بوده همه افراد با پیشینه‌های اجتماعی و اقتصادی می‌تونستن از اون استفاده کنند. در یونان باستان هم گفته میشه که از تامپون استفاده می‌کردند که یه تکه‌های چوب رو با یه پرز به هم وصل می‌کردند و از اون استفاده می کردند. رومیان باستان هم از تامپون یا پدهای پشمی استفاده می‌کردند. در دوران پیش از میلاد مسیح گفته میشود که زنان از چرم و خزه و ماسه پیچیده شده با کتان استفاده می‌کردند تا بتوانند خون پریود را جذب کنند. در آفریقایی باستان هم از چمن‌ها و بعضی انواع خزه‌ها استفاده می‌کردند. گفته میشود برخی افراد از اسفنج‌های دریایی در زمان یونان باستان برای جذب خون پریود استفاده می‌کردند. مصر اولین شیاف‌های گیاهی برای تسکین درد دوران قاعدگی را تولید کرده است.
باورها در مورد پریود در سالیان متفاوت
در تمدن های باستانی بابلی، هندو و چینی، قاعدگی به عنوان نشانه ای از باروری و اتفاقی مثبت بود. در هند به خون پریود «نفسِ زندگی» گفته میشد. آزتک ها و مایاها معتقد بودند یک زن در حال قاعدگی مهم ترین فرد است. برخی نیز آن را نماد افزایش باروری و بهبود کشت و کار می دانستند. گاهی ذرت را با خون قاعدگی مخلوط می‌کردند و در مزارع می‌ریختند تا باعث بارورشدن زمین شود. مصریان باستان معتقد بودند که خون قاعدگی دارای خواص دارویی است و درمانی برای افتادگی سینه و ران ها بود! مردم خون را برای “تثبیت” این نواحی از بدن آغشته می کردند. با این حال، در تمدن های دیگر، قاعدگی با افسانه های متعددی در مورد جادوگری و توانایی دفع طوفان همراه بود! در طول تاریخ، مردم خون قاعدگی را نفرین می دانستند. در زمان رومیان، این باور وجود داشت که خون پریود قدرت تخریب محصولات و شراب ترش را دارد. در آن زمان، فیلسوف رومی پلینی بزرگ معتقد بود پریود نوعی جادو است. طبق اعتقاد او زنها در قاعدگی می توانستند کل مزارع محصولات را نابود کنند، باعث شوند زنبورها کندوهای خود را ترک کنند و آب و هوا را کنترل کنند.
اثرات ماه روی پریود
اگرچه متوسط طول دوره قاعدگی انسان مشابه سیکل قمری است، اما بین این دو رابطه ای وجود ندارد. برخی از تحقیقات در سال ۱۹۷۱ نشان داد که چرخه های قاعدگی زنانی که با هم زندگی می کنند همزمان شده است. تحقیقات بعدی این فرضیه را زیر سوال برده است. یک بررسی در سال ۲۰۱۳ به این نتیجه رسید که همزمانی قاعدگی احتمالا وجود ندارد.
پریود در قرون وسطی
در قرون وسطی به دلیل قوانین کلیسا شرم زیادی در مورد پریود وجود داشت. زنان سعی می‌کردند پریود خود را مخفی کنند. گفته میشود آنها کیسه‌های معطر گیاهی را در اطراف کمر خود قرار می دادند تا بوی خون را بپوشاند و برخی از آنها از بقایای وزغ سوزانده شده به عنوان درمان گرفتگی کمر و کرامپ‌های عضلانی استفاده می‌کردند. به دلایل مختلف مثل رژیم غذایی نامناسب پریودها در این زمان منظم و معمول نبود و ممکن بود بعضی از زنان به دلیل مشکلاتی که وجود داشت در سال فقط ۳ یا ۴ بار پریود شوند.
در این زمان هم زنان راهکارهای متفاوتی برای جذب خون قاعدگی داشتند. یکی از این کارها ایجاد تامپون با پیچیدن پشم یا پنبه به دور شاخه‌های چوبی بود. برخی از آنها نیز از خزه خون (یک گیاه است برای جذب خون) استفاده می‌کردند. این خزه بسیار جاذب است و به عنوان پرکننده برای پدهای قاعدگی هم استفاده میشود. برخی معتقدند از خزه خونی در زمان جنگ‌ها برای مدیریت زخم‌ها استفاده می‌شده ولی برخی دیگر معتقدند پد قاعدگی بوده است. برخی زنان هم سعی می‌کردند از پارچه برای جلوگیری از خونریزی استفاده کنند که اصولاً این کار بسیار سخت بود چراکه در آن زمان از لباس‌های زیر استفاده نمی‌شد. حفاری‌های باستان شناسی نشان می‌دهد که برخی از زنان زیر لباس‌های خود شلوارک می پوشیدند و پارچه را درون آن قرار میدادند تا بتوانند خونریزی را کنترل کنند ولی با این حال هنوز هم امکان لک و قرمز شدن لباس‌ها وجود داشت به همین دلیل زنان اصولا لباس قرمز می پوشیدند.
در این زمان باورهای بسیار زیادی در مورد خون قاعدگی وجود داشت مثلاً برخی معتقد بودند که خون قاعدگی می‌تواند محصولات کشاورزی را از بین ببرد. برخی معتقد بودند افرادی که قاعده هستند می‌توانند بخارات سمی از طریق چشمان خود پرتاب کنند. باوری نیز وجود داشت که گرفتگی عضلات در دوران قاعدگی یک مجازات الهی برای گناه اصلی حواست. گرفتگی عضلات یک تنبیه تلقی میشد و برای آن حق استفاده از هیچ دارو و مسکنی وجود نداشت. در این زمان برخی از زنان با سوزاندن وزغ ها و استفاده از خاکستر آنها در دور کمر خود سعی می‌کردند گرفتگی عضلات را درمان کنند.
پریود در عصر تودور
این دوره از سال ۱۴۸۵ تا ۱۶۰۳ در انگلستان و ولز و شامل دوره الیزابت بود. در این زمان نیز شرایط برای زنان بهتر از دوران قرون وسطی نبود و همان باورها در این زمان نیز وجود داشت. زنان برای هرگونه اعمال عشای ربانی حق ورود به کلیسا را نداشتند. نهایتاً در سال ۱۹۸۳ بود که کلیسا قانون ممنوعیت ورود زنان پریود را به کلیسا برداشت. تفاوت این زمان با قرون وسطی در این بود که قاعدگی با وجود تابو بودن یک اتفاق روزمره بود و همه دختران انتظار داشتند که پریود شوند و زمانی که پریود می‌شدند یعنی اینکه به سن باروری رسیده و قادر بودند باردار شوند.
دوران ویکتوریا تا اواخر دهه ۱۹۰۰
دوران ویکتوریا کمربند بهداشتی هوزیر معرفی شد که شامل یک کمربند پارچه ای با محل اتصال نوار بهداشتی قابل شستشو بود. تامپون نیز در این زمان محبوب بود. طرح جدیدی که توسط دکتر ارل هاس ابداع شد حاوی پنبه و دو لوله مقوایی بود. از این لوله ها برای جمع آوری تامپون استفاده می شد و قرار دادن آن را آسان تر می کرد. پدهای چسبی که امروزه استفاده می کنیم در دهه ۱۹۷۰ اختراع شدند. در اروپا، زنان طبقات پایین مجبور بودند با خون در لباس های خود بسازند چرا که حمام کردن نیز مشکل بود چون حمام خصوصی وجود نداشت و شرایط زندگی نیز بهداشتی نبود.
قاعدگی در ایران باستان
قاعدگی در زنان در بستر تاریخ و اساطیر ایران با یک دیو زن به نام «جِه یا جِهی» شناخته میشود. «جه» نام همه بدکاری‌های زنانه است. از نظر اساطیر ایران در آفرینش جهان دو خدا به نام خدای خیر یا «اهورامزدا» و خدای شر یا «اهریمن» وجود دارد که در آغاز جهان، این دو، هر کدام در قلمرو خود مشغول پادشاهی بود. اهریمن از وجود قلمرو دیگری که در آن نور و پاکی است باخبر شد و تصمیم حمله به آن را می‌گیرد. در زمان حمله بین این دو ایزد قردادی بسته میشود که برای ۹ هزار سال بین آن دو جنگ شود و در پایان هرکس که برنده جنگ باشد، پادشاه جهان خواهد شد. اهریمن شکست می خورد و برای ۳ هزار سال به خوابی عمیق می‌رود. در این زمان هیچ‌کدام از «نره‌دیو»ها نمی‌توانند به او کمک کنند و تنها یک دیو زن به نام «جِهی»، او را به هوش می‌آورد. اهریمن بعد از به‌هوش‌آمدن بر پیشانی او بوسه زده و بر اثر این بوسه جِهی دچار دشتان (قاعدگی)میشود. دشتان یعنی نشانه اهریمنی.
دین زرتشت جزو سخت‌گیرترین دین ها در مورد پریود است. در زمان زرتشت مرد در سه حالت می‌توانست زن را طلاق دهد. ۱. زن گرفتار روسپی‌گری شود. ۲. زن به جادوگری روی آورد و ۳. پنهان‌کردن دشتان از سوی همسرش بود. درواقع اگر زنان قاعدگی خود را پنهان می‌کردند و مرد متوجه آن میشد، می‌توانست در غیاب زن، او را طلاق دهد.
زنان در این دوره باید خانه را ترک می‌کردند و به جایی به نام «دشتانستان» می‌رفتند. دشتانستان محل مخصوصی مانند آلونک و دور از انسان بود که زن دشتان را درون آن نگهداری می‌کردند تا عادت ماهیانه‌اش پایان بیابد. محل نگهداری زن باید حداقل پانزده گام با آب و آتش فاصله داشته باشد و نباید در آنجا آتش روشن کرد.
اگر زن دشتان با یک مرد سخن بگوید، باعث میشود که عقل مرد برای چهل روز کاسته شود. اگر زن دشتان لباسی بپوشد آن لباس ناپاک میشود. باقی‌مانده‌ی خوراکش نه برای دیگران و نه برای خودش قابل استفاده نیست. چشم زن دشتان بر هر چیزی که بیفتد پاکی آن را می‌کاهد. زن دشتان نیز مانند زن پتیاره اگر به درخت و کشتزار نگاه کند از پاکی و باروری آنها می‌کاهد.
به علاوه زن دشتان، مثل ادیان ابراهیمی، حق شرکت در مناسک مذهبی را هم نداشته. برای اینکه دیو درون زن قوت نگیرد، نباید به زن غذای کافی داد. غذای زن دشتان را باید در آوندهای برنجی یا سربی یا فلزهای کم‌ارزش دیگر آورد.
اگر پس از ۳ روز خونریزی بند آمد، باید زن یک روز دیگر هم صبرکند. سپس مراسم پاک‌سازی او شروع میشود. باید سه گودال کنده شود. بر سر دو گودال اوّلی زن را با ادرار گاو شست و شو می‌دهند. حالا پس از این دو شست و شو زن آنقدر پاک میشود که بتوان بر سر گودال سوم او را با آب شست.
قاعدگی در ادیان
اسلام در سوره دوم قرآن، تماس جنسی با زنان در دوران قاعدگی را ممنوع کرده است. برخی از علمای دین استدلال می کنند که زنان حائض در حالتی هستند که نمی توانند وضو بگیرند و بنابراین از دست زدن به نسخه عربی قرآن منع می شوند و نمی توانند وارد مسجد شوند. در دین یهود، زن در دوران قاعدگی را نَدّه می نامند و ممکن است از برخی اعمال منع شود. مثلاً تورات یهود آمیزش جنسی با زن حائض را منع کرده است. در هندوئیسم، زنان قاعده نجس در نظر گرفته می‌شوند.
تاریخچه نواربهداشتی
در یونان باستان، زنان از پارچه‌های دست‌ساز استفاده می‌کردند. تکه‌هایی از پارچه را دور شاخه‌های چوبی می‌پیچیدند تا یک وسیله جاذب مانند تامپون بسازند تا بتواند خون را جذب کند و به آن موتو می گفتند. این وسیله به اندازه‌ای کوچک بود که بتوانند آن را داخل واژن خود قرار دهند. با این حال، بعضی از مورخان استدلال می‌کنند که این روش ممکن است به‌عنوان نوعی روش پیشگیری از بارداری استفاده شده باشد و نه وسیله‌ای برای دوران پریود.
نوار بهداشتی در اروپای قرن هفدهم
زنان در اروپای قرن هفدهم از پدهای خانگی که از مواد طبیعی مانند الیاف پنبه، ابریشم روغنی که شستن آن راحت‌تر بود، چوب، پارچه پشمی، کتان ساخته شده بود برای مدیریت خون پریود استفاده می‌کردند.
دستمال قابل شستشو
در اواخر قرن نوزدهم (۱۸۷۹) اینکه زنان به مدت چهار تا هشت روز همان لباسی که با خون پریود آلوده شده را بپوشند، منزجر کننده و غیر بهداشتی تلقی میشد وهمچنین نگرانی پزشکان برای عفونت‌های ناشی از شرایط غیربهداشتی افزایش یافت. بنابراین، کمربند بهداشتی هوزیر ساخته شد. این کمربند به پدهای پارچه‌ای قابل شستشو متصل میشد. از این محصول از اواخر دهه ۱۸۰۰ تا ۱۹۲۰ استفاده می شد و زنان نیز آن را دوست داشتند.
اسفنج دریایی
اگرچه اعتقاد بر این است که اسفنج های دریایی برای قرن ها توسط زنان باستان استفاده می شده است، اما در اواخر قرن نوزدهم به عنوان جایگزینی برای پارچه هایی که در آن زمان استفاده می شد، فروخته می شد. اسفنج های دریایی در شبکه های سیمی قرار می گرفت تا ورود و خروج را تسهیل کنند. به راحتی تمیز می شدند و پس از ۵ تا ۱۰ دقیقه جوشیدن در آب جوش قابل استفاده بودند.
اولین نوار بهداشتی یکبار مصرف
اولین نوار بهداشتی یکبار مصرف تلاش پرستاران در طول جنگ جهانی اول برای یافتن راه‌های جدیدی برای جلوگیری از خونریزی در میدان جنگ بود. اولین نوار بهداشتی که توسط پرستاران فرانسوی در بیمارستان ها یافت شد از باند خمیر چوب ساخته شد. باندها آنقدر جاذب و ارزان بودند که به جای شستن و استفاده مجدد دور انداخته می شدند. در سال ۱۸۹۶، شرکت جانسون اند جانسون از روی همین کار حوله لیستر را ایجاد کرد. حوله بهداشتی برای زنان بود که همراه با کمربند لیستر استفاده میشد. اما زنان با آن احساس راحتی نداشتند و محصول شکست خورد. با وجود نوار بهداشتی در فروشگاه ها، بسیار گران بود و زنان علاقه ای به آن نداشتند.
کاپ قاعدگی
اولین فنجان قاعدگی که مانند فنجان امروزی استفاده می شود در سال ۱۹۳۷ اختراع شد.
پد چسبی
در اوایل دهه ۱۹۷۰ پیشرفتی در زمینه پدهای یکبار مصرف ایجاد شد. یک نوار چسب در پایین پدها قرار داده شد و روی لباس زیر می چسبید و به راحتی میشد آن را جدا کرد و دور انداخت. از آن زمان دیگر زنان از کمربند استفاده نکردند و این پدها کارگشا بودند و در دهه ۱۹۸۰ کمربندها تقریباً به طور کامل دور ریخته شدند.
تامپون
با اینکه نوار بهداشتی‌های امروزه با نوار بهداشتی‌های اولیه تفاوت بسیار زیادی دارند تامپون‌های اولیه و حال حاضر خیلی با هم تفاوت ندارند و تحولات مخصوصی در آنها دیده نمی‌شود. حال بیایید با بدترین تامپون تاریخ آشنا شویم. ۱۹۷۴ یک تامپون فوق جاذب وارد بازار شد که در آن از مواد سلولزی و مواد مصنوعی استفاده میشد ولی cdc هشدار داد که این تامپون با استفاده از موادی تولید شده است که می‌تواند برای بدن نامناسب باشد. در سال ۱۹۸۰ این تامپون‌ها از فروشگاه‌ها حذف شدند. گفته میشود این تامپون‌ها به حدی جاذب بودند که موقع خارج شدن دیواره‌های داخلی پوست واژن را هم پاره می‌کردند.
پریود در دوران مدرن
شاید این سوال پیش بیاید که شرم مربوط به قاعدگی چرا اهمیت دارد و چرا باید به آن رسیدگی کرد؟ وقتی سری به مطالعات می‌زنیم متوجه می‌شویم که مطالعات بسیار کمی در حوزه قاعدگی و انگ قاعدگی مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه وجود دارد و یکی از دلایل اصلی آن همین موضوع تابو بودن آن است که بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند در مورد آن صحبت نکنند.
یکی دیگر از مشکلات مربوط به قاعدگی این است که این موضوع به مردان آموزش داده نمی‌شود یعنی آموزش‌ها جنسیتی است و فقط برای زنان انجام میشود. در بسیاری از جوامع این انگ باعث میشود که بسیاری از پسران از شرکت در کلاس‌های آموزشی محروم شوند و ندانند که با چه موضوعی باید سر و کار داشته باشند. اطلاعات نادرست مردان از پریود می‌تواند عواقب بدی برای جامعه داشته باشد به عنوان مثال در گینه نو با یکی از مردان گفت وقتی کلمه قاعدگی را می‌شنوم می‌دانم که دختر یا زنی که خونریزی دارد آماده ازدواج است و می‌توانند با او ازدواج کنم. در ایران بسیاری از زنان می گویند شوهر آنها تا قبل از ازدواج هیچ اطلاعی از قاعدگی نداشته است.
شاید در نگاه اول انگ قاعدگی فقط به مشکلات اجتماعی مربوط باشد ولی وقتی بررسی می‌کنیم می‌بینیم که می‌تواند بر اقتصاد و خیلی از جنبه‌های دیگر زندگی اثرگذار باشد. به عنوان مثال زنان و دخترانی که تحت تاثیر انگ قاعدگی دیگر نمی‌توانند ادامه تحصیل دهند بنابراین شغلی ندارند و همه این‌ها ممکن است باعث شود این افراد از نظر اقتصادی هیچ پشتوانه‌ای نداشته باشند و فشار زیادی به اقتصاد یک کشور وارد شود. به عنوان مثال در فیلیپین ۸ درصد و در اوگاندا ۶۰ درصد دختران بعد از اولین قاعدگی ترک تحصیل می‌کنند. در جوامع فقیر مثل آفریقا از هر ده دختر یک دختر پس از پریود شدن مدرسه را از دست می‌دهد چرا که ممکن است که ۱۰ روز از ماه را مجبور شود که در مدرسه نباشد. این موضوع باعث میشود که دختران در سنین پایین ازدواج کنند و باردار شوند و خطراتی برای سلامت آنها به وجود بیاید. بیشتر این افراد دیگر نمی‌توانند مشغول به کار شوند و درآمد داشته باشند. شواهد نشان می‌دهد دخترانی که از قاعدگی شرمی ندارند و دچار مشکلی نیستند احتمال بیشتری وجود دارد که درس بخوانند در آینده کار داشته باشند، دیرتر ازدواج کنند فرزندان کمتری داشته باشند و خانواده سالم‌تر ثروتمندتر و تحصیل کرده‌تری را ایجاد کنند.
در برخی از فرهنگ ها، زنان در طول قاعدگی به دلیل تابوهای قاعدگی منزوی می شوند. چراکه آنها ناپاک، خطرناک تلقی می شوند. این شیوه ها در بخش هایی از جنوب آسیا از جمله هند رایج است. چاوپادی عملی است که در بخش غربی نپال برای زنان هندو اتفاق می افتد، که زنان را از شرکت در فعالیت های روزمره در دوران قاعدگی منع می کند. زنان در این ایام نجس محسوب می شوند و از خانه خارج می شوند و مجبورند در آلونک زندگی کنند. اگرچه چاوپادی توسط دادگاه عالی نپال در سال ۲۰۰۵ غیرقانونی شد، این سنت به کندی تغییر می کند. نپال در سال ۲۰۱۷ پس از گزارش مرگ و میر و موارد خطرناک این عمل را جرم تلقی کرد، اما همچنان عمل منزوی کردن زنان و دختران پریود ادامه دارد.
همچنین باید گفت این مشکلات تنها مربوط به کشورهای در حال توسعه نیست و حتی در کشورهای توسعه یافته نیز این انگ‌ها وجود دارند به عنوان مثال مطالعه‌ای در هلند نشان داد که تنها ۲۰ درصد از زنانی که به دلیل پریود شدن، مرخصی می‌گیرند دلیل واقعی مرخصی خود را به کارفرمایانشان اعلام می‌کنند. بسیاری از زنان دوست دارند ساعت کاری منعطف‌تر و وظایف منظم‌تری داشته باشند تا بتوانند در این دوره شرایط بهتری داشته باشند ولی این شرایط برای آنها مهیا نیست. یک نظرسنجی از ۶۰۰ زن و دختر و ۳۰۰ مرد در آلمان و امریکا نشان داد مهمترین مشکل این است که بیشتر دختران تا قبل از قاعدگی هیچ اطلاعی در مورد این موضوع ندارند. ۳۰ درصد از دختران در آمریکا و بیش از ۲۰ درصد در آلمان و ۶۴ درصد دختران در هند قبل از اولین دوره قاعدگی هیچ اطلاعاتی در مورد این موضوع نداشتند. تقریباً نیمی از دختران ۱۴ تا ۲۱ ساله در بریتانیا می گویند که از عادت ماهانه خود خجالت می کشند. در امریکا و آلمان، بیش از ۲۵ درصد از زنان احساس می کنند نمی توانند آشکارا درخواست مرخصی قاعدگی کنند. تقریباً ۳۰ درصد از زنان امریکا هنگام پریود شدن در موقعیت های اجتماعی احساس ناراحتی می کنند و کمتر از ۵ درصد از صحبت کردن در مورد قاعدگی با مردانی غیر از شریک زندگی خود احساس راحتی می کنند.
مقابله با انگ قاعدگی
سال ۲۰۱۴ روز ۲۸ می به عنوان روز بهداشت قاعدگی عنوان شد و بیش از ۶۳۰ سازمان از جمله یونسف در این حوزه فعالیت می‌کنند تا تابوها و انگ‌های قاعدگی را از بین ببرند. برخی از شرکت‌ها نیز با تولید محصولات قاعدگی در بسته‌بندی‌های رنگارنگ سعی می‌کنند که این موضوع را عادی‌سازی کنند. همچنین در سال ۲۰۱۹ یک مستند در مورد پریود جایزه اسکار دریافت کرد. این فیلم کوتاه در مورد گروهی از زنان جوان در هند است که یاد می‌گیرند نوار بهداشتی تجزیه پذیر تولید کنند تا قیمت مقرون به صرفه‌ای برای زنان داشته باشد.
با اینکه برخی معتقدند در زمان حال حاضر تابوی مربوط به پریود از بین رفته است ولی این موضوع فقط مربوط به محافل خاص نسل‌های خاص و کشورهای خاصی است و مربوط به همه انسان‌ها نمی‌شود. هنوز هم در سراسر جهان نسبت به این موضوع تابو و استیگما وجود دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که مداخلات آموزشی برای زنان بزرگسال در کشورهای فقیر هیچ اثربخشی نداشته است. یعنی این تابو و انگ قاعدگی آنقدر در این افراد عمیق است که سال‌ها ممکن است طول بکشد تا این اثر از بین برود. آموزش تنها راه مناسب برای حل این مشکل نیست.
انگ یک پدیده فرابخشی است و تلاش برای کاهش انگ و اثرات مخرب آن نیازمند رویکرد چند سطحی است که شامل پرداختن نه تنها به سطوح فردی، بلکه «ترکیب تأثیرات جامعه، سازمانی و ساختاری» است. ما باید کارکرد انگ قاعدگی و تأثیرات آن را در حوزه های مختلف زندگی از جمله بهداشت، آموزش، کار و زندگی عمومی جدا کنیم.
منابع: ippf، unicef
https://en.wikipedia.org/wiki/Menstruation
https://www.france24.com/en/live-news/20220527-how-women-have-managed-periods-throughout-history
https://www.totm.com/history-menstruation-5-interesting-facts/
https://www.unfpa.org/news/first-menstruation-often-accompanied-fear-shame-lack-information-women-and-girls-arab-states
https://www.unicef.org/mena/stories/here-why-we-need-stop-stigmatizing-menstruation-period
https://www.middle-east.kearney.com/health/article/-/insights/addressing-menstruationrelated-challenges-for-women-and-girls-an-untapped-opportunity
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10021325/
https://www.ox.ac.uk/news/2016-02-10-how-best-tackle-stigma-menstruation
https://tarikhema.org/rep/135717/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D9%87%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%DB%8C/
https://www.knixteen.com/blogs/the-rag/the-history-of-periods
https://daily.jstor.org/the-secret-history-of-menstruation/
https://www.modibodi.com/blogs/womens/history-menstruation
https://getruth.ca/blogs/ruth-blog/periods-through-history-a-menstrual-timeline#:~:text=In%20the%20ancient%20civilizations%20of,treated%20with%20respect%20by%20society.
